Tamiya 61061 Vought F4U-1D Corsair

Rewolucyjna konstrukcja F4U Corsair powstała w 1938 roku w odpowiedzi na żšdanie US Navy zaprojektowania szybkiego myliwca stacjonujšcego na pokładach lotniskowców. Wyzwania podjšł się Chance Vought stawiajšc sobie za cel zmiecić najmocniejszy z dostępnych silników (tj. silnik Pratt-Whitney Double Wasp) w możliwie najmniejszym płatowcu. Kluczowe okazało się umieszczenie niezgrabnego podwozia w odwróconych, skrzywionych skrzydłach, które stały się znakiem rozpoznawczym samolotu. Oblot prototypu miał miejsce 29 maja 1940 roku, a US Navy swego pierwszego seryjnego Corsaira otrzymała 31 lipca 1942 roku. Jednakże testy przeprowadzone przez US Navy na lotniskowcach ujawniły pewne mankamenty konstrukcji, co sprawiło, że pierwsze serie produkcyjne samolotu trafiały do dywizjonów Korpusu Piechoty Morskiej i operowały z baz lšdowych. Pierwszš jednostkš jakš otrzymała F-4 był VMF-124 walczšcy na Gudalcanal. Szybko okazało się, że nowa maszyna zdecydowanie przewyższa wszystkie maszyny przeciwnika oraz pod kilkoma względami także samolot F-6 Hellcat. Jednoczenie jednak, była bardzo trudna w pilotażu oraz wymagała ogromnej uwagi przy lšdowaniu. Co ciekawe jedynie do ok.20% misji Corsair startowały z pokładów lotniskowców, przez niemal całš wojnę pozostajšc przede wszystkim maszynš Korpusu Piechoty Morskiej. Po zakończeniu II wojny wiatowe F-4 Corsair pozostał w linii i wzišł udział w wojnie koreańskiej (1950-1953). Dane techniczne (wersja F4U-4): Prędkoć maksymalna: 731 km/h, prędkoć wznoszenia: 19,7 m/s, pułap maksymalny 12649 m, zasięg maksymalny: 1115 km, uzbrojenie: stałe-6 karabinów maszynowych M2 kal.12,7mm oraz 4 działka Browning kal.20mm, podwieszane-do 1800 kg bomb.

Model plastikowy do sklejania. Jeżeli szczegółowe zdjęcia zawartości nie pokazują inaczej, zestaw NIE zawiera kleju, farb i ewentualnych narzędzi, a wyłącznie elementy modelu i kalkomanie (jeśli występuje).