Trumpeter 05306 USS MASSACHUSETTS BB-59

USS Massachusetts (BB-59) był amerykańskim pancernikiem pod którego stępkę położono w 1939 r., wodowano we wrześniu 1941 r., a wcielono do służby w US Navy w maju 1942 roku. Długość okrętu wynosiła 207,5 m, szerokość 33 m, a wyporność pełna – w chwili wodowania - 44.500 ton. Prędkość maksymalna pancernika USS Massachusetts dochodziła do 27 węzłów. Główne uzbrojenie stanowiło 9 dział kal. 406 mm w trzech wieżach po trzy armaty, a uzbrojenie dodatkowe to przede wszystkim 20 dział kal. 127 mm.  

USS Massachusetts był trzecim z czterech pancerników typu South Dakota. Jednostki tego typu były jednymi z pierwszych, nowoczesnych okrętów liniowych US Navy okresu II wojny światowej. Przy ich budowie położono nacisk na lepsze opancerzenie względem pancerników typu North Carolina, jednak przy zachowaniu tego samego uzbrojenia głównego oraz prędkości maksymalnej. Wydatnie również zwiększono moc siłowni oraz poprawiono zabezpieczenia przeciwtorpedowe kadłuba. USS Massachusetts (BB-59) przeszedł swój chrzest bojowy w toku lądowania aliantów w Afryce Północnej (operacja Torch) w 1942 roku. Stoczył tam zwycięski pojedynek artyleryjski z nieukończonym, francuskim pancernikiem Jean Bart. Od marca 1943 roku USS Massachusetts służył już na Pacyfiku, osłaniając działania w rejonie wysp Salomona. W listopadzie tego samego roku wspierał lądowanie US Marines na Tarawie, by już w lutym 1944 roku osłaniać lądowanie na Kwajalein. USS Massachusetts wziął także ograniczony udział w bitwie w Zatoce Leyte pod koniec 1944 r. Przez prawie cały styczeń 1945 roku operował w akwenie Morza Południowo-chińskiego. USS Massachusetts (BB-59) został wycofana ze służby w 1947 r., a od 1965 roku pełni role okrętu-muzeum.