Trumpeter 03701 USS Arizona BB-39

USS Arizona (BB-39) był amerykańskim pancernikiem pod którego stępkę położono w 1914 r., wodowano w czerwcu 1915 r., a wcielono do służby w US Navy w październiku 1916 roku. Długość okrętu wynosiła 185 m, szerokość 32,4 m, a wyporność pełna – 36.500 ton. Prędkość maksymalna pancernika USS Arizona dochodziła do 21 węzłów. Główne uzbrojenie stanowiło 12 dział kal. 356 mm w czterech wieżach po trzy armaty, a uzbrojenie dodatkowe to przede wszystkim 22 działa kal. 127 mm.  

USS Arizona był drugim i ostatnim pancernikiem typu Pennsylvania. Jednostki tego typu należały do tzw. pancerników standardowych, czyli okrętów o zbliżonych walorach bojowych, wymiarach i możliwościach chociaż podzielonych na różne klasy, które wchodziły do służby w US Navy w okresie 1916-1923. Pancerniki typu Pennsylvania były w istocie nieznacznie powiększonymi okrętami typu Nevada. Główne różnice dotyczyły zainstalowania potężniejszego uzbrojenia głównego (12 armat kal. 356 mm zamiast 10 armat tego samego kalibru) i pomocniczego, jak również wzmocnienia pancerza oraz powiększenia rozmiarów pancerników. USS Arizona (BB-39) wzięła bardzo ograniczony udział w I wojnie światowej pełniąc przede wszystkim rolę okrętu szkolnego oraz pełniąc funkcje konwojowe na Atlantyku. W okresie międzywojennym pancernik został poddany gruntownej przebudowie w latach 1929-1931. W jej wyniku zmieniono m.in.: omasztowanie, poprawiono systemy kierowania ogniem oraz wydatne wzmocniono uzbrojenie przeciwlotnicze. W chwili wybuchu II wojny światowej na Pacyfiku USS Arizona znajdowała się w bazie w Pearl Harbor, gdzie została zatopiona w wyniku japońskiego ataku lotniczego. Zniszczenia okrętu był tak znaczne, że nie zdecydowano się na jego podniesienie z dna oraz remont. Od 1962 roku wrak USS Arizona pełni rolę mauzoleum-pomnika.