Trumpeter 05320 German Zerstorer Z-30 1942

Z30 był niemieckim niszczycielem pod którego stępkę położono w 1940 r., a wodowano w grudniu 1940 roku. Niszczyciel wszedł do służby linowej w niemieckiej marynarce wojennej (niem. Kriegsmarine) w listopadzie 1941 roku. Długość okrętu wynosiła 127 m, szerokość 12 m, a wyporność pełna – 3.600 ton. Prędkość maksymalna niszczyciela Z30 wynosiła 36 węzłów. Uzbrojenie główne w chwili wodowania stanowiło 5 dział kal. 150 mm w dwóch podwójnych i jednej pojedynczej wieży, a uzbrojenie dodatkowe to: 4 działka kal. 37 mm, 5 działek kal. 20 mm oraz 8 wyrzutni torpedowych kal. 533 mm i miny.

Z30 był ósmym okrętem typu Narwik lub typu 1936A. Niszczyciele tego typu były rozwinięciem niszczycieli Typu 1936. Główne zmiany poszły w stronę wzmocnienia uzbrojenia i wymiany artylerii głównej z armat kal. 127 mm na armaty kal. 150 mm. Nieznacznie również poprawiono dzielność morską oraz minimalnie wydłużono zasię pływania. W efekcie powstała seria wielkich niszczycieli, która mogła w sprzyjających warunkach stoczyć bój z alianckimi krążownikami lekkimi czy francuskimi wielkimi niszczycielami. Od wejścia do służby (listopad 1941 r.)  niszczyciel Z30 służył na Morzu Północnym oraz północnym Atlantyku, a w grudniu 1942 roku walczył z konwojem JW51B, jak również wziął marginalny udział w bitwie na Morzu Barentsa 31 grudnia 1942 roku. Po tej bitwie służył dalej w Norwegii, z bazy w Altenfiord, jako element 4 Flotylli. We wrześniu 1943 roku wziął udział w zajęciu Spitsbergenu. W połowie 1944 roku został wycofany z Norwegii. Przetrwał wojnę i został przekazany Brytyjczykom, którzy w 1948 roku sprzedali go na złom.