Tamiya 31113 Japanese Battleship Yamato

Yamato był japońskim pancernikiem pod którego stępkę położono w 1937 r., wodowano w sierpniu 1940 r., a wcielono do służby w Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej w grudniu 1941 roku. Całkowita długość okrętu wynosiła 263 m, szerokość 38,9 m, a wyporność pełna – 65.000 ton. Prędkość maksymalna pancernika Yamato oscylowała wokół 27-28 węzłów. Główne uzbrojenie w chwili wodowania stanowiło 9 dział kal. 460 mm w trzech wieżach po trzy armaty, a uzbrojenie dodatkowe to przede wszystkim 12 dział kal. 152 mm.

Yamato był pierwszym pancernikiem typu o tej samej nazwie - tj. Yamato. Geneza powstania pancerników tego typu sięga początku lat 30. XX wieku, kiedy to dowództwo japońskiej marynarki wojennej, licząc na niedługie wygaśnięcie traktatu waszyngtońskiego (z 1922 roku) oraz przygotowując się do wojny na Pacyfiku postanowiło stworzyć najpotężniejszy i najlepszy pancernik w dotychczasowej historii, który deklasowałby swe odpowiedniki w US Navy lub Royal Navy, a jego budowę otoczyć całkowitą tajemnicą. W efekcie, w chwili wejścia do służby w 1941 roku Yamato był pancernikiem, który posiadał najpotężniejsze uzbrojenie (armata 460 mm miała zasię strzału 42.000 m!) oraz był najlepiej opancerzonym okrętem tego typu na świecie! Założenia Marynarki Cesarskiej zrealizowano więc w pełni! Yamato w 1942 roku stał się okrętem flagowym całej japońskiej marynarki wojennej. To z jego pokładu Isoroku Yamamoto dowodził przegraną dla Japonii bitwą pod Midway (czerwiec 1942 r.). Lata 1943-1944 Yamato spędził na japońskich wodach macierzystych biorąc ograniczony udział w walkach na Pacyfiku. W czerwcu 1944 roku wziął udział w bitwie na Morzu Filipińskim, ale jego rola była w niej marginalna. Walczył także w bitwie o Leyte w październiku 1944 roku. Ostatnią misją bojową Yamato, był jego samobójczy rejs przeciwko amerykańskim siłom lądującym na Okinawie (operacja Ten-Go) – po trafieniu co najmniej 11 torpedami oraz 8 bombami ten największy pancernik w dziejach zatonął 7 kwietnia 1945 roku.